Het was even spannend wat het weer zou doen, maar gelukkig viel het mee, op een enkel buitje na. Susi en Marga arriveerden als eersten en gingen meteen aan de slag voor de koffie en de thee.
De opkomst viel niet tegen. Niet iedereen heeft het presentieboek ingevuld, ik telde op enig moment 38 mensen. Sommigen kwamen wat later en anderen gingen weer wat eerder weg.

Wij dachten zelf dat het met schilderen niets zou worden door het weer van de afgelopen dagen, maar rond half 11 scheen het zonnetje zo lekker dat spontaan naar de kwast gegrepen werd om de zijkant van de loods te beitsen. Er waren klusjes naar ieders gading.
Het leuke is dat veel mensen al vaker zijn geweest en precies weten wat ze kunnen en willen doen. Een stel forse kerels stortten zich direct op het omzetten van de composthoop, terwijl anderen gingen harken of onkruid trekken. Rondom walplaatsen aan de zuidzijde werd de bosmaaier ter hand genomen. En uiteraard waren er ook weer gaten langs de beschoeiing te vullen met houtsnippers en grond.

Net toen het schilderwerk aan de loods klaar was kwam er een buitje over, dus een goed moment om te lunchen. Ondertussen was Dick de Rooij verschenen met vrouw, kinderen en kleinkinderen, dus die konden meteen aan de soep van Susi en Marga.
Na de lunch toog iedereen naar de eerste brug, want daar zou iets gebeuren. Een memorabel moment, want met enige hulp van de kleinkinderen kon het bord van de ‘Dick de Rooijbrug’ onthuld worden. Als dank voor 17 jaar voorzitterschap van de vereniging. Dick hield zich groot, maar enige emotie kon hij toch niet onderdrukken.

Na dit leuke intermezzo gingen de werkers nog even aan de slag om af te werken en op te ruimen, zodat de haven er rond 14.00 uur weer prima bij lag. De dag werd afgesloten met wat napraten onder het genot van een hapje en een drankje. Wat mij betreft een geslaagde dag, waar we weer met voldoening op terug kunnen kijken.

Bekijk de foto's in het Fotoalbum.